گفتگو پیرامون تریبون آزاد - 1

همانطور که پیش از این اطلاع رسانی شد، در تاریخ 19 / 12 / 92 در دانشگاه پیام نور آبادان جلسه ای تحت عنوان تریبون آزاد که فلسفه آن عموماً طرح نظرات دانشجویان درباره ی مشکلات دانشگاه در یک بستر گفتگویی و با تعامل بود به همت بسیج دانشجویی برگزار شد. این جلسه با استقبال چهره های مدیریتی دانشگاه و دانشجویان روبرو شد که اغلب صحبت دانشجویان حول محور مشکلات دانشجویی بود. در اواخر صحبت دانشجویان، شاهد حضور یکی از دانشجویان بودیم که به طرح موضوعاتی پرداخت، هر چند کلی.

به همین خاطر ، در قرابت موضوعات طرح شده با فلسفه این تریبون –و جدیت ایشان- ضرورت دیده شد با آقای "پژمان کیان آریا" دانشجوی رشته ادبیات گفتگویی داشته باشیم. 

(مصاحبه در ادامه مطلب) 

-         درباره صحبت های مطرح شده اش پرسیدم و او صحبت هایش را با یک گزاره آغاز کرد:

+ «مبنای حرکت در طول تاریخ خودآگاهی بوده است.» -وی ضمن انتقاد به دانشجویان در شیوه ی انتخاب موضوعات گفت: ما وقتی برای هدر دادن نداریم به همین خاطر من موضوعاتم را کلان انتخاب کردم چرا که باید به اتفاقات کلان دست کم در سطح بوم خودمان یعنی آبادان اشراف داشته باشیم.

-         وی ادامه داد:

+ البته این به معنای بی توجهی به مشکلات از هر دو جهت، یعنی مسئولان در نسبت با مشکلات دانشجویان و دانشجویان در نسبت با طرح مشکلات نیست. انصافاً اگر مشکلات اولیه رفع نشود دانشجویان قادر به واکاوی و تحلیل موضوعات دیگر نیستند و مشکلات بدل به مسائل اولیه می شود.

-         از او درباره ی ظرفیت تاریخی آبادان که گفته بود، پرسیدم. وی اظهار داشت:

+اتفاقاً به دلیل همین ظرفیت تاریخی و پشتوانه ی اجتماعی آبادان است که من را ملزم به گفتگو از بوم خودم با جهان می کند- مسله ی ساده ایست- آبادان پایگاه حرکت های اجتماعی در جهت آگاه سازی بوده است وقتی از موقعیت راهبردی آبادان در ]انقلاب اسلامی و حتی[ جنگ جهانی دوم صحبت می شود، بعضی از دوستان تعجب می کنند. دوستی حرف مهم و دقیقی به من یاد داد؛ اینکه آبادان یک شهر فرامرزی است و واقعاً همینطور است.

او گفت:

به دفعات از رسانه ها تحلیل هایی درباره ظرفیت حرکتی در بعضی از جوامع، خصوصاً جوامع چند فرهنگی شنیده ایم اما من به بوم خودم نگاه و از آن دفاع می کنم. آبادان در برگیرنده ی افکار و سلیقه ها و فرهنگ ها بوده است و همچنان این پتانسیل را دارد.

-از او خواستم کمی به درون دانشگاه متمرکز شویم.

+بله من به بعضی دغدغه های دانشجوها واقفم. برخی از این بی انگیزگی ها دلیل دارد و قابل رفع است. اساتید می توانند در حرکت و ذهن دانشجویان اثر داشته باشند. مثلاً کلاس ها نباید فقط به طرح مفاهیم درسی ختم شود بلکه باید بسط پیدا کند و مفاهیم را به مصادیق در جامعه ارجاع داد، با مشارکت دانشجویان که حتما باید اینگونه باشد. تحقیق و تعقیب مسائل اَشکال گوناگونی دارد.

-         از او برای این گفتگو تشکر کردم و حسن ختام او این بود:

+ افق دید زمانی اتفاق می افتد که وسعت دید باشد. با آرزوی موزفقیت.