سعید قاسمی در "دانشگاه سجاد" مشهد مطرح کرد: نامه صدام پس از جنگ تحمیلی به عربستان چه بود؟/ باور کردم نوشیدن "جام زهر" می‌تواند اتفاقات امروز کشور ما باشد

به گزارش خبرنگار"خبرگزاری دانشجو" از مشهد، این فعال سیاسی دقایقی پیش در همایش"از قطعنامه 598 تا توافقنامه ژنو" در آمفی تئاتر دانشگاه سجاد مشهد که توسط بسیج دانشجویی این دانشگاه برگزار شد گفت: جنگ ایران و عراق دروغ بزرگی است که برخی مغرضان داخلی ساخته‌اند، داستان جنگ 31 شهریور 59 دروغ بزرگی است که برخی مغرضان داخلی به آن دامن زده‌اند و در حقیقت جنگ ایران و استکبار جهانی به نیابت عراق 20 روز قبل با کشتار مردم در قصر شیرین آغاز شد. این فعال سیاسی بیان داشت: چندین دروغ بزرگ در خصوص جنگ ایران و استکبار جهانی به نیابت عراق وجود دارد که همیشه وجود مرا می‌لرزاند که اولین آن تحریف تاریخ جنگ به تاریخ 31 شهریور 59 است.

خودسازی و دیگرسازی

 محمدصادق شهبازی

در جمع‌های فرهنگی و انقلابی مواجه می‌شویم با کسانی که با استناد به عدم آمادگی به لحاظ دینی، عرصه فعالیت و نقش آفرینی بیرونی را به سودای خودسازی و پیش از آن خودشناسی و تحکیم مبانی دینی رها می‌کنند. با این استدلال که اثر منفی فعالیت بدون پیش‌زمینه معرفتی و تربیتی کافی به مراتب بیش از آثار مثبت است، وقتی کسی خودش عامل نیست چگونه می‌خواهد هادی بقیه باشد؟ و…. برای این استدلال به آیات، احادیث، بحث‌های اخلاقی و… هم استناد می‌شود و با تکیه به تقدم خودسازی به دیگرسازی و نقش‌آفرینی اجتماعی، ضرورت ترک یا تاخیر دعوت دیگران به عمل نتیجه‌گیری می‌شود. حال باید دید صلاح و اصلاح دو موجود جدا از هم هستند که تباین یا تقدم داشته یا با هم تلازم دارند؟

هویت جامع و یکپارچه اسلام ناب

اسلام ناب، هویت جامع و یکپارچه دارد. دین همه ساحت‌‌های فردی و خانوادگی و اجتماعی، دنیایی و آخرتی را می‌پوشاند. تفکیک دین و دنیا و فرد و اجتماع، بیش از آن‌که ریشه در دین داشته باشد، در رفتار مسلمین و یا حتی ریشه در تجارب بشری به‌ویژه غرب مدرن دارد.

آنچه باید درباره جریان شیرازی‌‌ها و فرقه انحرافی شیعه دانست

یکی از جریاناتی که در دو سه سال اخیر قوت گرفته و در حال رشد و نمو است جریان جعلی شیعه نمایی است که در حاشیه و متن بیوت یکی از مراجع تقلید قم به نام شیرازی شکل گرفته است.

خاطره آیت‌الله‌ محمدی‌گیلانی‌

 آیت الله محمد محمدی گیلانی رییس سابق دیوان عالی کشور و از شخصیت های برجسته انقلاب اسلامی می گوید:

یک روز قبل از مطرح شدن قائم‌مقامی آقای منتظری در مجلس خبرگان (25/4/1364)، من ضمن تماس با دفتر امام رحمت‌الله‌علیه کتباً (از طریق آقای توسلی و آقای رسولی) از ایشان درخواست ملاقات کردم. در آن موقع اعلام شده بود که امام تا پانزده روز ملاقات ندارند. من در تکه کاغذی نوشتم مطلبی واجب و ضروری است، احساس وجوب کردم به عرض مبارک برسانم. امام اجازه دادند خدمت‌شان رسیدم.

گفتم:« فردا قرار است موضوع قائم‌مقامی آقای منتظری در مجلس خبرگان مطرح شود، خواستم به عرض‌تان برسانم به آقای هاشمی بگویید مطرح نشود. من به آقای منتظری ارادت دارم؛ خدمت‌شان درس خوانده‌ام؛ ایشان را عابد و زاهد می‌دانم؛ ولی این خصوصیات کافی نیست. او از عهده‌ی این کار بر نمی‌آید...»

امام گله‌های سوزانی از آقای منتظری آغاز کرد که کجا چه کرده و کجا چه...! و اضافه فرمود:«... احمد هم از او دفاع می‌کند! از منزل سید مهدی هاشمی دست‌نویس‌‌های او را آورده‌اند. من دیدم نامه‌های آقای منتظری از نوشته‌های مهدی هاشمی الهام گرفته! این را من برای ایشان نوشتم!»

سخن امام که به این‌جا رسید، من گفتم:«آقای منتظری عین نامه‌ی شما را آورد و در جلسه خواند و با خنده گفت: امام خیال کرده که آن‌چه من برایش می‌نویسم، الهام از سید‌مهدی می‌گیرم!» 

امام فرمود:« نامه‌ی مرا آورد در جلسه خواند؟» 
   
گفتم:« بله! آقای سید عباس خاتم و سید جعفر کریمی و چند نفر دیگر هم بودند.» 
   
امام فرمود:« او این طور است.» 
   
عرض کردم:«بفرمایید که فردا ایشان به عنوان قائم‌مقام رهبری مطرح نشود.» 
   
امام قدری فکر کرد و فرمود:«احمد نیست؛ می‌شود شما زحمت بکشید و به آقای هاشمی بگویید بعد از ظهر من ایشان را ببینم؟» 
   
عرض کردم:« بله! اما به آقای هاشمی نگویید که من آمدم( و این جریان را به شما گفتم) به هیچ کس نگویید. من می‌ترسم مرا هم شمس‌آبادی کنند یا مثل شیخ قنبر در چاه بیندازند!» 
   
این را که گفتم، امام – اعلی‌الله‌مقامه- سه بار خندید و فرمود:«خاطرت جمع باشد.» 
   
از دفتر امام حرکت کردم و آمدم شورای نگهبان. جلسه تمام شده بود و بعد رفتم خدمت آقای هاشمی و گفتم: صبح، خدمت امام رسیدم. کاری داشتم. فرمودند به آقای هاشمی بگویید که من ایشان را ببینم...

شب، بعد از نماز مغرب و عشاء خانم حاج احمد آقا زنگ زد که حاج آقا! امام فرمودند: آن‌چه امروز ما صحبت کردیم، مبادا از شما تجاوز کند.» 
   
گفتم:« همین طور است.» 
   
فردای آن روز آقای هاشمی موضوع قائم‌مقامی آقای منتظری را در مجلس خبرگان مطرح کرد. 
 
...

پس از این ماجرا، روزی آقای هاشمی در حضور جمعی گفت: من بعد از ظهر رفتم خدمت امام. امام فرمودند:«موضوع قائم‌مقامی آقای منتظری را فردا مطرح نکن.» 
   
گفتم:« چرا؟ ما در اجلاسیه‌ی قبل به آقایان گفته‌ایم که ایشان را به عنوان قائم‌مقام مطرح کنیم.» 
   
فرمود:« نه! یکی از دوستان آمده و چنین گفته...» 
   
گفتم:« ما اعلام کرده‌ایم. نمی شود...

(منبع: سخن‌رانی آیت الله محمّدی گیلانی در تاریخ 6/9/1379 در منزل آقای رازینی/ کتاب سنجه انصاف؛ تألیف محمّد محمّدی ری‌شهری، صفحه 16/ چاپ پنجم/ 1388/ دارالحدیث.)

زندگینامه آیت الله محمدی گیلانی در ادامه مطلب قابل مشاهده میباشد

سابقه حضور روسای‌جمهور در دانشگاه‌ها

روز دانشجو فرصتی برای روسای‌جمهور است تا به مطالبات جنبش دانشجویی گوش دهند، این نوشته در صدد است تا به بررسی حضور روسای‌جمهور در دانشگاهها بپردازد.

انقلاب فکری ؛ باید!

دانشجو بخاطر ویژگی های خاصی که با نام خود به خاطر می آورد همواره و در همه جای دنیا به عنوان مکان هندسی ویژه، تأثیرگذار و البته تأثیرپذیر شناخته می شود. نخستین و شاید پررنگ ترین این ویژگی ها جوان بودن این لایه پرتحرک جامعه است خصوصیتی که نشاط، تحرک، حس عدالت خواهی و آرمانگرایی و البته شتابزدگی را به یدک می کشد. کسب مدارج تحصیلی و رشد تفکرات آکادمیک، خصوصیت دیگری است که سرعت سیر تحولات عقیدتی و فرهنگی را در این بخش از بدنه جامعه بیشتر می کند. نکته دیگر، فضای باز اجتماعی و قومی در دانشگاه هاست که موجب می شود در مقطع زمانی کوتاه، میدان تقابل و آشنایی افکار بسیار متفاوت و البته متناقض در دانشگاه شکل بگیرد. نکته دیگری که شاید با شکل گیری نظام جمهوری اسلامی تا حدی به فراموشی سپرده شد، حضور گفتمان چپ در دانشگاه و تمایل دانشجو به این تفکر بخاطر حس مدرنیته بودن آن است. البته این جنس از تفکر با پیروزی انقلاب اسلامی پایگاه دانشگاهی خود را تا حد زیادی از دست داد اما در سالهای بعد و به ویژه در دهه هفتاد، با شکل جدیدی باز به فضای فکری کشور و به تبع آن به دانشگاه بازگشت. تمام این ویژگی ها کانالی را به نام دانشگاه ایجاد می کند و به دانشجو در حدود آن طول و عرض می دهد. با درنظر گرفتن تمام سنگ بناهایی که در هر برهه ای از زمان ساختمان تفکرات دانشجویی را شکل داده است، امروز ساختمان فکری و فرهنگی دانشگاه ترکیب نامنطقی است از انواع ارزش ها و ساختارهای حرکتی عدم توازن و تعادل در چینش آرمان های سیاسی و انقلابی. انقلابی و عدم فهم درست از جایگاه ارزش های اسلامی و احساسات ناسیونالیستی همراه با نظریه مخالفت با نظام و طرح انتقادهای افراطی علیه حکومت تنها شمایی از ساختار فعلی بخشی از فضای فکری دانشگاه های کشور است. شمایی که تنها از بعد تصادفی و لایه بیرونی این بخش به نظر می رسد. و این سطحی ترین و البته آسیب پذیرترین قسمت این بخش از دانشگاه است. در اصطلاح قشر خاکستری دانشجویان که به دلیل عدم شناخت کافی از حوزه ها و چهارچوب های سیاسی، به آسانی وارد زمین بازی شده و در نقش پیاده نظام با کمترین اهمیت و ارزش، متحمل بیشترین صدمه می شوند. در حالی که در پشت این لایه سطحی زیرساخت های پیچیده و گاها نامفهوم مبانی فکری نهفته است. یکی از تأثیرگذارترین پنجره های اتاق فکر دانشگاه شیشه های اعتقادی دانشجویان است. اولین راهی که برای به تزلزل کشاندن بنیان های فکری جامعه پیشنهاد می شود. واضح است که حرکت های ساختار شکنانه در این راه نمی تواند به شکل آنی صورت بگیرد که در این حالت مطمئنا با بسیج عمومی جامعه و حتی دانشگاه روبرو شد. بلکه ابتدا با وسیع کردن دایره های اعتقادی آغاز شده و در کمرنگ کردن خطوط اعتقادی شکل می گیرد. یکی از کانالهای حرکت به این سمت، کانال تبلیغ اندیشه های غربی در دل احساسات ملی گرایانه است. اندیشه های غربی به این معنی که با حذف اعتقادات دینی از زندگی اجتماعی، ذهن عمومی رامتوجه منافع فردی و به اصطلاح ملی نماید. که نمونه آن کم توجهی به مسئله اعتقادی انتفاضه فلسطین به بهانه حفظ منافع ملی است که در سال های اخیر در گفتمان بخشی از نظریه پردازان احزابی همچون کارگزاران و شاخه های اصلاح طلب، جای گرفته است و یا تلاش برای کاهش اختیارات رهبری به بهانه برقراری دموکراسی، که همگی در جهت کمرنگ کردن و در نهایت از بین بردن چهارچوب های اعتقادی به منظور تأمین منافع حزبی است که البته همیشه در قالب حفظ منافع ملی و با تهییج احساسات ناسیونالیستی مطرح می شود. و در نمونه آخر که گروههای چپ و اصلاح طلب با هدف از بین بردن اصل مبارزه با آمریکا و به فراموشی سپردن هویت 13آبان، سعی کردند تا با وارونه نشان دادن مناسبات سیاسی بین ایران و روسیه، 13آبان امسال (1389)، با شعار مبارزه با روسیه، مردم را در جهت مخالفت با آرمان امام(ره) بکشانند. آنچه به نظر می رسد این است که در وضعیت فعلی و در ساختار کنونی بخشی از دانشگاه ها، شأن دانشجو و گفتمان دانشگاهی تا حد حمایت از فرد یا حزبی خاص، دچار تنزل شده و به اندازه حرکت در مدار بسته بازی های سیاسی تحلیل رفته و بخاطر قرارگرفتن در دل افکار التقاطی و پشتیبانی از مواضع ضددینی به استحاله کشیده شده است که شاید مهم ترین عامل آن، زیر پا گذاشتن گزاره های اعتقادی و دینی و هنجارشکنی در چینش ارزش هاست. بطور قطع برای رسیدن به حالت ایده آل،بازگشت به اصول و عقاید و بازیافت ارزش ها و ضدارزش ها راهی جز چهارچوب بندی مجدد ساختمان فکری دانشگاه ها وجود ندارد. مهندسی صحیح گفتمانی در شأن فرهنگ غنی ایرانی- اسلامی کشور و متناسب با روند پیشرفت علمی و نرم افزاری در جهان، سامان بخشیدن به فعالیت ها و تحرکات دانشجویی و پاکسازی فضاهای فکری، سیاسی و فرهنگی دانشگاه ها از تفکرات افراطی و تحت کنترل غرب، راهکاری است که باید برای تعالی دانشجو و دانشگاه به کار گرفته شود.

نگارنده: فرزانه ولی نژاد دانشجوی دانشگاه بوعلی سینا

منبع: کیهان